ايران در اواخر قرن 13 شمسي شاهد رويدادي بود که از آن به انقلاب مشروطه تعبير مي‌شود. دوره مشروطه و پس از آن از اين نظر که فکر آزادي‌خواهي و مبارزه با حکومت استبدادي در ميان ايرانيان رسوخ کرد، داراي اهميت ويژه‌اي است. در تقويت اين رويه و طرز تفکر، عوامل زيادي مؤثر بودند که از آن جمله مي‌توان به کانون‌هاي خارجي دخيل در انقلاب اشاره کرد. منطقه قفقاز و به‌ويژه شهر باکو، از جمله اين کانون‌هاي خارجي تأثيرگذار است. کتاب حاضر به بررسي و تحليل نقش شهر باکو در تحولات مشروطه ايران با تکيه بر منابع و اسناد مربوطه اختصاص دارد.